TABİR
Ağzındaki bonibon seni gidi kötü çocuk telef ol
Elimdeki telefon ordular yığdı emin ol
Karanlıkta yürüyorsam elime bir fener ol
Sanki günüm başlamadan bitiyo
Yıldızlarım düşüyor bende peşinden gidiyom
Etrafımda kargaşalar inan kanım çekiyor
Kanadımı kıracaklar annem bunu biliyor
Dili yok yüreğin ama yaşı bol
Ağlama baba sakın ağlama, ağlama onlar güçlenecekler
Tuz döküp yaralara incitecekler bizi görüp tenhada titreyecekler
Çal Müslüm’ü paşa nargile üfle, omuzlarımdan bir türlü inmiyor külfet
Unutsakta yemin olur biz o işi görücez, gel dayının elini öp hadi sulh et
Ben bu sokakların aşığıyım çingene darbukasına aşınayım
Çalın oynayalım baba sanma kanım bozuk
Gece olur yârinin kapısında şiir oku
Akıllılar şehrinde deli gibiyim, Takılı kulaklığım içimdeki yara gibiyim
Biraz ölü fakat bir o kadar diri gibiyim ulan dert dediğiniz şeyin eri gibiyim lan
FERİT SÖNMEZ
BULURMUSUN BİZE BİR YOL BU SENE
ÖLÜM KOKUYOR HER HECE
YANARIM YANARIM YANARIM
GETİRİN ECELİMİ BU GECE
BEG
Esnaflar düşman olmuş mahallede
Dönmüş gözleri hemen abi çek
Tas kafalar dolu semtimde
Paran kalmaz emin ol hepsi bizde
Sen sürün geceler olsun gülün
Üzülme çocuk hayat bize de kördüğüm
Halimize gülenler yarına gözcüdür
Dostlar bir sokakta karanlığa küskün
Geceniz belli değil gündüzlere hasret
Kışın yaza dönmüş baharlar kıyamet
Avukatlar savcılar sizlere ihanet
Dört duvar arasında kaldı mı adelet
Pişmansan yaz ifadene kalleş
Mahkûm kalırsın sorgular hep leş
Arayanın olmaz selam veren kardeş
Gecenin birinde kapında keleş
Duygular gökyüzüne tahliye olur
Lambaların altında sirenler soğuk
Baktığım pencerenin camları boğuk
Mermiler hedefte hadi kaç moruk
Aldığım dumanla boş kafalar
Yaptıklarınız rapi karalar
Sokakta gezecek zalimler
Maddeyi satanlar hainler