Eğer ki dizleri kanıyorsa ölmeyi tercih eder bi çoğu
Çünkü başını eğerek yürümek onlar için acınası bir durum
Duvarlar aşmaya çalışırsan önünde eski dostların engel olur
Onlar beni unutur sanıyorlar yinede unutmadım ben hiç birini
Elindeki kalemin deÄŸerini bil
Kentsel dönüşüm gibi değerlenir
Burda kliÅŸe bi yalan varsa eÄŸer iyi geldiÄŸidir bunu beklemenin
Güvendiğim insanlar doldurdu nedense burda kara listleri
Ellerimde kan içimde duran kini bu bok git gide büyütebilir
Onun için savaşarım
Sürekli gözlerim kapalıdır
Çünkü göz teması kurduğum insanların genelde sağ çıkmaz ı
Konserlerim kaplasın istiyorum mahalledeki bütün billboardları
Ve karanlıkta ki siluetler bulsunlar artık bi yollarını
Aşkla şahroş olunmaz sokaklarda kalan tek şey dostların
Birazcık ümidin olsa bile ellerin tüm dostlara prangalı
Veda ettim çoktan sevdiğim insanların hepsini kaybettim
Ama sorun bu değil çaba sarfettim içimde ki kişilik seni kaybetti
Karanlığın içinde ki siluetler gibi
Yolumu bulmak için evim olur her delik
İçine dalıyorum büyüdüğüm mahallemin
Çünkü çıkış yolu bulmasam kurduğum bütün hayallerim bana hüsran verir
Bir daha baÅŸa sar kendini
Öğren içinde ki seni hep keşfetmeyi
Yoksa üstündekinin emrine meslek denir
Bu mahalleden kurtulmanın emin ol ki bi yolu var
Kurtaramaz beni diplomalar
Takdirini kazanırsam eğer ki çıktığım her sahnede seyircilerin
Hocalarım gelip okulda yüzüme istediği kadar tükürebilir
Bu benim hiç umrumda değil
Kaybettim ben siluetimi