Yüklenme Tarihi: 12 Ocak 2017 - 11:47
Bu sabah Ankara'da yağan karın masumiyeti, çocukluğun masumiyetiyle karışıp mis gibi koktu bizim evde.
Şu heyecana bakar mısınız yaa? Geçen hafta demir “anne yarın kar yağsın tamam mı?” diye sormuştu. Ben de inşallah oğlum demiştim, ama hava 17-18 dereceydi. Eğer ısrar etseydi pamuklardan kar yağdıracaktım ama bir daha istemedi.
Bu sabah pencerenin önünden ayrılamadı. Herkesi topladı camın önüne. Bir ara “Ne duruyoruz biz? Aşağıya inelim, kartopu oynayalım” bile dedi…
Sonra da uçuşan kuşları görüp “kuşlar üşüyecek” demez mi? “Onları ısıtmamız lazım” Bizim bu akşam için oyunumuz böylelikle belli oldu. Kuşları ısıtacağız biz, onlara ev yapacağız, içine biraz yem de koyarız belki…
Hep diyorum ya “ne güzel şey çocuk olmak.” Düşen kar tanelerine çılgınca heyecanlanmak. Hemen oyun planları yapmak hatta biraz daha ilerisi “kar tatili” hayalleri kurmak...
Hoş geldin yılın ilk karı, günümüz seninle daha bir aydınlık, daha bir neşeli başladı.
Bu arada sahi nasıl yapacağız biz kuş evini yaa? Yemeğimi yerken biraz araştırayım bari.