VERSE 1 :
düş kin gibi sözden
kaybolup özden
rüzgar harlar yaraları közden
çaldım mevsimi güzden
o yüzden süzmem acıları şerden
-
taş kaynar tenceremde
kan damlar gözlerimden
idam bekler beden mahzenimde
mezarlıktı mazi ben çıkmazların içinde
-
kıvrılırdı kin içimde gün batımından
heves infazda !
kırıntı kalmadı umuttan
karardı benlik kör duygulardan !
-
dumandı gardiyanı küllüğün
hayallerimse müebbet
acıdır haddimden çok gördüğüm
insan hatırladıkça üzüldüğüm !
NAKARAT 1 :
BAŞIMDA BİN TÜRLÜ BELALAR VAR
YAR KALBİMİ YOKLAR BU VEDALAR
ÇEKERLER BENİ DAR MAHPUSA
İTERLER SIRTIMDAN KAPANIR PARMAKLIKLAR
NAKARAT 2 :
YÜRÜDÜM ATEŞE BİLE BİLE
ÜŞÜRÜM NERE DÖNSEM 4 DUVAR HER YER YİNE!
VERSE 2 :
çaldılar umutları
yüzden gülücük göklerden uçurtmayı
öğrendim somurtmayı
kendimle de konuşmayı!
-
yamaladım her yanımı
kustum feryadımı sızdım
yıldım yaşamaktan kurudum
dökülürken saç yazdım karışırken gecelere sabahım.
-
kovaladılar düşündüm diye
yaktım gençliğimi
sarktım düş damından 7 kat dibe
izmaritim sığmıyor küllüğüme!
-
ödünç ver dünleri bir günlüğüne
sileyim anamın göz yaşını
tarayıp saçını!
sonrası ister vur
yık taburemi as başımı!