Biz ki sonları severiz
Mevsimlerden sonbaharı
Hüznü her bakışa
Her söze meze eder
Uzaklara dalıp iç çekeriz
Biz ki sonları severiz
Günlerimiz sayılı
Sevmek sevilmek de var
Var da bize mi var
Zaten mutlu sonlar bizi bozar
Dibine vurduk efkârın bastık yaramıza
Çağırınca geldi mi ki mutluluk kapımıza
Gün olur ağlanacak halimize gülmeyi biz biliriz
Karşılıksız sevmeyi sevdikçe kaybetmeyi
Sizden öğrenecek değiliz
Biz ki sonları severiz
Kalmışız şurda üç beş kişi
Kocaman hayallerimiz
Soframızda bir ufak
Böyle gelmiş böyle gideriz
Biz ki sonları severiz
Şarkılar şahidimiz
Yalnızlığın bize verdiği yetkiye dayanarak
Son sözü hep biz söyleriz