Kayboluyorum yine karanlıklarda
Göstermez yolu aydınlıklar bana
Duyulmuyor sesim en başa
Dönüyorum yine tek başıma
Verse 1
Aktüel belli ama ambiyans biraz bozuk
Farkındayım
Aforizmam çarpık
Matahlara tek ryhme ile fatality bu da
Not pitoresk hayatım
Carpe diem denildiğine bakma
Şarkılarım mobbing etkisi yaratır
Nikbin gibi diktim kefenimi anladın
Metafor ryhme semantik bile bulamaz içimdeki kor nedeni
Eğreti eğitimde martaval öğreti
Andaval eder milleti
İbzal yapar ekranlar şarlatanları
Paspal bilmez ama literatür dolu tevatür
Hasmım düşünür görüntüsü
Boketto onlar
Ölüm döşeğinde anlamsız iman
Baksana lan gençliğe tahta sıralarda
Sıra sıra bağlar zincileri hayat bize
Kayar yine parlak zihinler karanlığa
Sadece sistem suçlu değil ulan
Aydınlığa çıkmak için uğraşmak zor gelir
Sonra söylenir herkes “ *** the system” diye
Ben onlardan olmadım hiç bi zaman
Frontala saplandı malvera oldu idefix kanka ama
Hiç sordun mu bana
“Neden filozof” diye
Sormaz
Çünkü bilmez anlamını ahmak
İzlediğin *** kadar okuduğum kitap var
Saçma sözler demeden önce felsefe nedir öğren
Sonra gel konuşalım konfüçyüstan aristodan
Devam et konuş anca boş boş
Hoş gelir evet gelip geçer hayat
Geri gelmez zaman asla
Bu yüzden yol göstermez
Aydınlıklar bana
Nakarat (2x)
Kayboluyorum yine karanlıklarda
Göstermez yolu aydınlıklar bana
Duyulmuyor sesim en başa
Dönüyorum yine tek başıma
Verse 2
Konu belli her daim tanrıya ulaşmak amaç
Ancak ışık tutamaz hocalar
Öğretiler basit kalır asit gibi eritir zihinleri
Bakma saçma kişilere
Kahramanlık silah tutmak değil
Mürekkebi yala önce
Öğrenim sade okul değil
Gelişmemiş beyin kayar eyim
İnsanlıkta bozuk sicim
Dogmatik bilim öğretilir çarpıtılmış sistemde ilim diye
Benim için okumak ölüm gibi
Ulaştırır tanrıya öğrendiğim ilim beni
Solipsist gibi konuşsam da rasyonel ruhum boğar seni
Tanrısal Nous korur beni
Nenio, ceesto, Unu, Mia, Dio ama
Gördükçe insanları şüpheliyim cogitodan
Kelam etmeden önce
İnsan olmak için otur oku kitap
Ekti sistem seneler boyu yeni nesillere yanlış fideleri
Bozuk ideleri
En tehlikeli silah yanlış fikir
Yeşerir elbet bir gün paramparça eder hayatları
Getirir sorunları yavaş yavaş sarar ortamı
Buhran dolar bardağım
Uykularım kaçar
Düşünmekten üşür kalbim
Yaşadıkça insanların arasında
Bu yüzden yazdıklarım kahır gibi
Söylenmek ağır bağırsana sağırlara
Düzeltmeye yeminliyim
Değişmez seyrim benim
Savaşırsak sonu belli değil ama
savaşmazsak kaybolmaya mahkûmuz
Cahillikle harman karanlıklarda
Nakarat (2x)
Kayboluyorum yine karanlıklarda
Göstermez yolu aydınlıklar bana
Duyulmuyor sesim en başa
Dönüyorum yine tek başıma