- Keşke Annemin Şu Sözünü Dinleseydim, Keşke Babam Yaşasaydı Da Ona Şunu Sorabilseydim!
dersiniz.
- Ne Olurdu, Annem Yanımda Olsaydı Da Onun Dizlerine Başımı Koysaydım, O Da Saçlarımı Okşayıp Beni Sev-seydi!
diye Yanarsınız. Onları Üzdüğünüz Anlar Aklınıza Gelir Ve Pişmanlıklar Yaşarsınız. Bizim Yaşımıza Geldiğinizde Ailenizi Tekrar Keşfedersiniz. Ne Kadar Büyük Olduklarını Yeniden Anlarsınız. Sanki Okul Öncesi Döneme Yeniden Dönmüş Gibi Olursunuz. Ama Etrafınıza Bir De Bakarsınız Ki Anne Babanız Yanınızda Yok. Ya Çoktan Bu
fani Dünyadan Ebedlere Göçmüşlerdir Ya Da Sizlerden Farklı Yerlerde Yaşıyorlardır.
hayatta Başarılı Olanlar, Sözlerine "keşke" İle Değil; "iyi Ki" İle Başlayanlardır.
hep "iyi Ki" Diyenlerden Olmak İstiyorsanız, Anne Babalarınızın Ve Aile Büyüklerinizin Değerini İyi Bilin Ve Onlara "öf Bile Demeyin.
bana Bir Harf Öğretenin Kırk Yıl Kölesi Olurum.